Eenzaamheid en autisme. Wat is het verband?
Autisme in het kort.
Voorheen had je verschillende categorieën binnen autisme. Denk aan Asperger, PDD-NOS, klassieke autisme. Nu valt het onder één spectrum, het autisme spectrum stoornis (ASS). De oude benaming voor mijn autisme is Asperger, en daar focus ik mij op in deze blog.
Een kleine opsomming van de kenmerken (ook volgens de DSM-5):
Tekorten in sociale communicatie en interactie. Het bijvoorbeeld moeilijk vinden om nieuwe relaties en sociale gelegenheden aan te gaan.
Repetitief in gedrag, gewoonten en routines. Hier is moeilijk, tot niet vanaf te wijken.
Non-verbale communicatie moeilijk kunnen gebruiken en begrijpen.
Beperkte, maar obsessieve interesses hebben en hier intens (bv. uren achter elkaar) op gefocust kunnen zijn. Oftewel hyper focus.
Overgevoelig voor bepaalde prikkels. Denk aan omgevingsgeluiden, licht, geuren etc. Als ik buiten loop heb ik bijvoorbeeld altijd een koptelefoon op. Soms zonder muziek om de geluiden uit de omgeving te dempen.
Persoonlijk heb ik een lichte vorm van autisme en ervaar ik geen extreme klachten. Zo kan ik non-verbale communicatie gewoon goed gebruiken en begrijpen, maar heb ik juist weer last van sociale angst, moeilijk uit bepaalde routines kunnen komen, ben ik overgevoelig voor bepaalde prikkels en herken ik mij in de obsessieve interesses.
Maar hoe houdt dit verband met eenzaamheid?
(Let op: ik spreek nu voornamelijk vanuit mijn eigen ervaring en wat ik heb gehoord. Ik ben geen professional o.i.d.)
Mensen met autisme houden vaak niet van oppervlakkige gesprekken en praten over koetjes en kalfjes (small talk). We praten graag over diepzinnige onderwerpen, onze interesses en het uitspreken van onze gedachtes. We willen dus graag de diepte in. Daarnaast hebben wij erg complexe denkpatronen en gedachten die neurotypische (oftewel ‘normale’) mensen niet hebben. Dit kan eenzaam zijn en voelen, omdat de personen om je heen misschien niet neurodivergent zijn. Zij kunnen jouw denkpatronen, gedachtes en gevoelens niet begrijpen, omdat hun hersenen simpelweg íets anders in elkaar zitten. Dit betekent overigens niet dat elk neurodivergent persoon elkaar begrijpt. Voor mij is dit ook een van de redenen dat ik mij eenzaam voel. Je voelt je soms onbegrepen.
Daarnaast hechten wij waarden aan hele andere dingen dan onze leeftijdsgenoten. Ik hecht bijvoorbeeld geen/minder waarde aan mijn telefoon, feestjes, bekende merken, status etc. Ik heb vaak commentaar gehad dat ik bijvoorbeeld ‘nooit’ reageer in de groepsapp, maar ik vind het gewoon minder belangrijk. Ik geniet liever van de dingen om mij heen. Ik erger me dan ook mateloos aan gezelschap dat constant op hun telefoon zit. Tevens ben ik niet echt bezig met mijn uiterlijk zoals anderen dat zijn. Dat maakt mij weleens onzeker, maar goed. Ik ben ik.
Ik was ooit uitgenodigd voor een bbq feestje en wat waren de mensen en hun gesprekken toch ontzettend oppervlakkig. Ik kon me toen ook niet mengen en voelde me totaal niet op mijn gemak. Vanaf dat moment (en door opmerkingen erna) dacht ik dat er wat ‘mis’ was met mij. Daarna kwam ik er dus achter dat ik autisme had. Nu is er achteraf gezien helemaal niks mis met mij, maar ik ben gewoon uniek. Net als ieder ander. Ik kom alleen met een gebruiksaanwijzing.
Wat kan je doen?
Vermoed jij dat je autisme hebt? Doe dan online een zelftest en laat je testen door een psycholoog. De huisarts kan je doorverwijzen naar een ggz-instelling. Het kan je wellicht helpen om te weten of jij wat hebt of niet.
Heb jij autisme en ga je nog niet naar een psycholoog? Ik raad je aan om het wel te doen. Het kan echt helpen. Ik ga zelf naar een psycholoog om af te komen van mijn negatieve zelfbeeld en mijn sociale angst. Schaam je er dus absoluut niet voor! Als je het niet fijn vindt om dit met anderen te bespreken, houdt het dan voor jezelf.
Ga op zoek naar gelijkgestemden. Ik ga binnenkort voor het eerst Iets Drinken bezoeken. Dat is een initiatief voor mensen met autisme om elkaar te ontmoeten en een gezellige avond te hebben. Maar er zijn nog veel meer dingen. Zoek op het internet naar Autisme Café en wellicht zie je iets in jouw buurt. Durf je niet alleen en zou je dit samen met mij willen proberen? Dat is al helemaal leuk. Just let me know. :)
Zoek iemand om je interesse mee te delen en wellicht mee uit te oefenen. Als ik met iemand over fotografie en video kan praten, dan bloei ik zelf al helemaal op.
Heb jij nog een mooie aanvulling hoe eenzaamheid verband houdt met autisme?